Tragarz 002

Tragarz 002

Drewniana cerkiew pw. św. Paraskewy w Radrużu (Oddział Muzeum Kresów w Lubaczowie) posiada plan trójdzielno-podłużny, złożony z babińca, nawy i sanktuarium. Wewnątrz, w prześwicie między babińcem a nawą, występuje belka pełniąca funkcję tragarza. Na jej środku od dołu wycięto znaki ciesielskie, które tworzą: głęboko cięta, sześcioramienna rozeta, ujęta po bokach płyciej rytymi dwoma okręgami z wirującymi promieniami.

Środkowa rozeta jest symetryczna, złożona z sześciu analogicznych, lancetowatych płatków wpisanych w koło i rozchodzących się promieniście od jego środka oraz sześciu płatków na zewnętrznym obwodzie. Boczne rozety są asymetryczne, wypełnione zakrzywionymi liniami, wpisanymi w koła i wychodzącymi z ich środków.
Obydwie formy rozet reprezentują uniwersalne symbole obecne w wielu kulturach. Szczególnie spopularyzowane są w Karpatach. W architekturze drewnianej pełnią rolę znaków ciesielskich o charakterze apotropeicznym. W przestrzeni sakralnej nawiązują do doskonałości i nieskończoności Boga.

Obiekt: tragarz (motyw: rozety)
Materiał, technika: belka jodłowa, płaskorzeźba (relief wklęsły)
Wymiary: belka – wys. 34 cm, gr. 17 cm; motyw – średnica 12 cm (rozety promieniste), średnica 18 cm (rozeta sześciopłatkowa)
Czas powstania: koniec XVI w.
Pochodzenie: Radruż
Właściciel: Muzeum Kresów w Lubaczowie