Rańtuch 004

Rańtuch 004

Rańtuch wykonany z bardzo cienkiego batystu. Zasadnicza część geometrycznego wzoru wykonana była zwykle czarną nicią i umieszczona na środku dłuższego brzegu (tak, że po założeniu okalała twarz). Przedstawiony tutaj wzór znajduje się na węższym brzegu, tak iż po założeniu widoczny był na dole. Wyszycie wykonane czerwoną nicią bawełnianą, za pomocą ściegu zwanego atłaskiem, jest geometryczne i proste. Przedstawia linię od której rozchodzą się potrójne gałązki, raz na górze, raz na dole. Po drugiej stronie zawsze umieszczona jest gwiazdka.

Rańtuch to prostokątny płat tkaniny zarzucany na głowę, ramiona lub plecy, zależnie od regionu, przez kobiety zamężne; oba jego końce opadały na ramiona i boki, sięgając niemal kolan. Najdłużej zachowały się w stroju łańcuckim, noszone były na głowie i ramionach w czasie, gdy u pozostałych Rzeszowiaków wyszły już z mody.

• Obiekt: rańtuch
• Materiał, technika: batyst, nić bawełniana; szycie, haft
• Wymiary: dł. 267 cm, szer. 84 cm
• Czas powstania: pocz. XX w.
• Pochodzenie: Markowa
• Właściciel: Muzeum Etnograficzne im. Franciszka Kotuli w Rzeszowie